Η οστεοπαθητική είναι ένα εδραιωμένο σύστημα κλινικής αξιολόγησης και διά χειρός θεραπείας. Σέβεται τις σχέσεις μεταξύ του σώματος, του νου, και του πνεύματος στην υγεία και τη νόσο. Συγκεκριμένα ασχολείται με τη σχέση μεταξύ της δομής του σώματος και τον τρόπο που αυτό λειτουργεί, καθώς και με την έμφυτη τάση του για αυτοΐαση.

Η οστεοπαθητική βασίζεται σε τρεις βασικές αρχές:

• Το σώμα έχει την έμφυτη ικανότητα να επιδιορθώσει τον εαυτό του.
• Το σώμα είναι μία ενότητα.
• Η δομή και η λειτουργία του σώματος συνδέονται αμφίδρομα.

Θα μπορούσαμε να πούμε ότι η οστεοπαθητική είναι φιλοσοφία, επιστήμη και τέχνη. Φιλοσοφία γιατί εμπεριέχει την ιδέα της ενότητας της δομής του σώματος και της λειτουργίας στην υγεία και στη νόσο. 

Επιστήμη, γιατί συμπεριλαμβάνει χημεία, φυσική και βιολογικές επιστήμες για τη διατήρηση της υγείας, την πρόληψη, τη θεραπεία και την εξάλειψη της νόσου.

Και τέλος, τέχνη γιατί είναι η εφαρμογή της φιλοσοφίας και της επιστήμης στην πρακτική της οστεοπαθητικής.

Ο ιδρυτής της οστεοπαθητικής, ο Andrew Taylor Still, MD, DO, πίστευε ότι τα συστήματα του ανθρώπινου σώματος εξαρτώνται το ένα από το άλλο για τη σωστή λειτουργία τους και ότι η διατήρηση του σώματος σε ισορροπία βελτιώνει τη λειτουργία του σώματος και την ικανότητά του να παραμένει υγιές.

Οι οστεοπαθητικοί θεραπευτές χρησιμοποιούν μια μεγάλη ποικιλία τεχνικών με τα χέρια για να βελτιώσουν τη φυσιολογική λειτουργία ή/και να υποστηρίξουν την ομοιόσταση, η οποία μπορεί να έχει μεταβληθεί από κάποια σωματική δυσλειτουργία που μπορεί να αφορά το μυοσκελετικό σύστημα, το μυοπεριτοναικό, το λεμφικό, το καρδιαγγειακό, καθώς και το νευρολογικό. 

Τί είναι όμως η σωματική δυσλειτουργία και από τί μπορεί να προκληθεί;

Σωματική δυσλειτουργία είναι μία απορρύθμιση όλου του σωματικού συστήματος (σώμα, νους, πνεύμα), που συνήθως εκφράζεται ως ένα μηχανικός περιορισμός του μυοσκελετικού συστήματος, συχνά συνοδευόμενο από ευαισθησία, πόνο, ασυμμετρία, περιορισμό της κίνησης και ιστικές αλλαγές, και πολλές φορές και απορρύθμιση των σχετικών αγγειακών, νευρικών, λεμφικών και σπλαχνικών στοιχείων. Μια τέτοια κατάσταση μπορεί να προκληθεί από τραύμα, μηχανικό στρες, ψυχοσυναισθηματικό στρες και διαταραγμένη σπλαχνική λειτουργία.

Σημαντικό κομμάτι της οστεοπαθητικής είναι η οστεοπαθητική χειρωνακτική θεραπεία αποκαλούμενη ως ΟΜΤ (Osteopathic Manipulative Treatment), η οποία αναφέρεται σε μία πλειάδα δια χειρός τεχνικών οι οποίες περιλαμβάνουν τεχνικές μαλακών μορίων, χειρισμό στη σπονδυλική στήλη, τεχνικές μυϊκής ενέργειας και σπλαχνικές τεχνικές, οι οποίες μπορούν να συνδυαστούν με άλλη θεραπεία ή συμβουλές για την διατροφή, την στάση, για φυσική άσκηση κ.α. Η θεραπεία χαρακτηρίζεται από μία ολιστική προσέγγιση του ασθενούς και μπορεί να εφαρμοστεί σε πολλές περιοχές και ιστούς του σώματος, πολλές φορές μακριά από τη συμπτωματική περιοχή και ανάλογα με το τί κρίνει απαραίτητο ο οστεοπαθητικός.

Τέλος, η οστεοπαθητική δεν αποτελεί μία εναλλακτική θεραπεία αλλά τα τελευταία 20 χρόνια έχει εδραιωθεί σε παγκόσμιο επίπεδο ως μία αποτελεσματική συμβατική θεραπεία με επιστημονικό υπόβαθρο.

 

Κέλλυ Κωβαίου, DO, BSc(PT)