Γράφει ο Στέλιος Οικονομόπουλος, DO, BSc(PT)
Μέλος του Πανελλήνιου Συλλόγου Οστεοπαθητικής
Κρανιακή οστεοπαθητική, είναι η ονομασία που δίνεται σε μια ήπια και εξευγενισμένη προσέγγιση της οστεοπαθητικής που ακολουθεί όλες τις αρχές της, αλλά περιλαμβάνει την ανατομία και τη φυσιολογία της κεφαλής. Οι οστεοπαθητικοί που εξασκούν την κρανιακή οστεοπαθητική χρησιμοποιούν μια άκρως εκπαιδευμένη αίσθηση της αφής για να αισθάνονται τις λεπτές αλλαγές της έντασης και της ποιότητας των ιστών στη ζώσα ανατομία ολόκληρου του σώματος και να εντοπίζουν τις περιοχές έντασης ή δυσλειτουργίας. Ο οστεοπαθητικός συχνά έλκεται από περιοχές του σώματος που έχουν επηρεαστεί από παρελθόντα γεγονότα, όπως παλιά ατυχήματα και τραυματισμοί. Το σώμα μπορεί να έχει μάθει να αντισταθμίζει ένα τραυματικό συμβάν ή ατύχημα και ο ασθενής μπορεί να αγνοεί ότι υπάρχει κάτι λανθασμένο, αλλά τα αποτελέσματα μπορεί να εξακολουθούν να είναι παρόντα και σχετικά με τα σημερινά συμπτώματα.
Η διάγνωση και η θεραπεία συνδέονται στενά καθώς ο οστεοπαθητικός λειτουργεί για να ενεργοποιήσει την έμφυτη ικανότητα του σώματος να θεραπεύσει τον εαυτό του και προσφέροντας απαλή και ειδική υποστήριξη όπου χρειάζεται για να φέρει τους ιστούς σε κατάσταση ισορροπίας και απελευθέρωσης. Χρησιμοποιώντας αυτή την προσέγγιση, ο οστεοπαθητικός μαθαίνει να ακούει και να καθοδηγείται από την εσωτερική γνώση του σώματος για το τι είναι λάθος, το οποίο μπορεί να είναι διαφορετικό από τη γνώμη του ασθενούς ή ακόμη και τη γνώμη του οστεοπαθητικού. Αυτό βοηθά την οστεοπαθητική να κατανοεί και να θεραπεύει την αιτία των συμπτωμάτων, ώστε να μειώνεται η πιθανότητα επιστροφής των συμπτωμάτων στο μέλλον. Στις περισσότερες περιπτώσεις, οι τεχνικές που χρησιμοποιούνται είναι πολύ ήπιες. Σε γενικές γραμμές, παρατηρώντας μια κρανιακή θεραπεία, θα μπορούσε να συγκριθεί με την εικόνα ενός αναγνώστη ενός βιβλίου.
Εξωτερικά, τίποτα ιδιαίτερο δεν φαίνεται να συμβαίνει, αλλά αν είστε αυτός που διαβάζει το βιβλίο, μεταφέρεστε σε έναν πλούσιο κόσμο δομής, χρώματος, βάθους και συγκίνησης. Και καθώς συνεχίζετε να διαβάζετε, η ιστορία ξεδιπλώνεται. Σε μια κρανιακή θεραπεία, ο οστεοπαθητικός συνδέεται βαθιά με τον εσωτερικό κόσμο της ζωντανής ανατομίας και φυσιολογίας.
Ακούγοντας προσεκτικά το σώμα, μπορεί να πει την ιστορία του τι συνέβη σε αυτό, ποιο τραύμα (συναισθηματικό ή σωματικό) υπέστη και πώς προσπαθεί να αντιμετωπίσει την κληρονομιά αυτών των τραυμάτων. Κατά τη θεραπεία, ο οστεοπαθητικός οδηγείται από τους ιστούς και υποστηρίζει την εκ νέου εξισορρόπηση ή απελευθέρωση περιοχών δυσλειτουργίας. Το σώμα έχει μια εκπληκτική ικανότητα να θεραπεύει και να διατηρεί τη δική του φυσιολογία σε κατάσταση υγείας και χρησιμοποιεί την αναζωογόνηση κατά τη διάρκεια της οστεοπαθητικής θεραπείας για να αποκαταστήσει την υγιή φυσιολογία. Αυτή η προσέγγιση στην οστεοπαθητική είναι ένας τρόπος προβολής του σώματος και όχι ένας τύπος τεχνικής και μπορεί να χρησιμοποιηθεί σε κάθε ασθενή - δεν αντιμετωπίζουμε τους ανθρώπους με όρους.
Η κρανιακή οστεοπαθητική είναι ευρέως γνωστή για τη θεραπεία των μωρών, αλλά είναι εξίσου αποτελεσματική για τα παιδιά, τους ενήλικες και τους ηλικιωμένους. Σε οποιαδήποτε οστεοπαθητική θεραπεία, εμπλέκεται ολόκληρο το σώμα και σημειώνονται συχνά βελτιώσεις σε διαφορετικές περιοχές και σε διαφορετικά συστήματα από τα συμπτωματικά.
Ενδεικτικά θα μπορούσαμε να παραθέσουμε μια σειρά κακώσεων και δυσλειτουργιών, στις οποίες η κρανιακή οστεοπαθητική συμβάλλει αποφασιστικά. Όσον αφορά τα βρέφη, η κρανιακή οστεοπαθητική έχει πολύ καλά αποτελέσματα σε κολικούς, σε περιγεννητικές κακώσεις, σε προβλήματα θηλασμού, σε ακουστικά προβλήματα, σε λοιμώξεις των αυτιών, σε προβλήματα που σχετίζονται με τον ύπνο και με τη γενική διάθεση. Όσον αφορά τα παιδιά και τους ενήλικες, κεφαλαλγίες, ημικρανίες, ζαλάδες, στρες, υπέρταση, αλλά και προβλήματα όρασης, αναπνοής, όσφρησης, ακοής, ύπνου, μάσησης, άρθρωσης του λόγου, βρίσκουν έναν πολύ σημαντικό σύμμαχο στην εφαρμογή της κρανιακής οστεοπαθητικής.
Η κρανιακή οστεοπαθητική θεραπεία είναι πολύ ήπια και χαλαρωτική. Κατά τη διάρκεια της θεραπείας, κάποιοι άνθρωποι γνωρίζουν διαφορετικές αισθήσεις, όπως ήπια ένταση, πόνο ή ευαισθησία που εξαφανίζονται σταδιακά ή αισθήματα ζεστασιάς και χαλάρωσης. Άλλοι άνθρωποι δεν αναγνωρίζουν ότι συμβαίνει κάτι κατά τη διάρκεια της θεραπείας, αλλά καταλαβαίνουν ότι αισθάνονται πολύ διαφορετικά μετά. Οι περισσότεροι άνθρωποι χαλαρώνουν βαθιά κατά τη διάρκεια της θεραπείας, ενώ μάλιστα δεν είναι ασυνήθιστο να κοιμηθούν.
Στέλιος Οικονομόπουλος, DO, BSc(PT)
